Najnowsze odkrycia

Współczesna nauka coraz częściej potwierdza elektromagnetyczną budowę Wszechświata i skłania się do stwierdzenia, iż ludzkość we Wszechświecie funkcjonuje na zasadzie systemu radioodbiorników i nadajników. W 1982 roku w Paryżu zespół, pod kierownictwem fizyka prof. Alaina Aspekta przeprowadził eksperyment, w którym udowodnił, że elektrony mogą komunikować się ze sobą w sposób natychmiastowy. Okazało się, że bez znaczenia jest dzieląca je odległość, każda cząstka zawsze wie, co robią inne cząstki. To odkrycie podważyło długo utrzymujące się twierdzenie Einsteina, że żadna komunikacja nie może funkcjonować z szybkością większą niż prędkość światła. Fizyk z Uniwersytetu w Londynie prof. David Bohm uważa, że odkrycia Aspecta wskazują na fakt, iż wszechświat jest w swej istocie gigantycznym i wspaniale skomponowanym hologramem. Cechą charakterystyczną hologramu jest trójwymiarowy charakter obrazu i to, iż każda część zawiera wszystkie informacje dotyczące całości. Jeżeli hologram róży zostanie podzielony na połowę, a następnie oświetlony przez laser, każda połowa będzie zawierać w sobie całościowy obraz róży. Ponadto, jeżeli te połówki obrazu zostaną znów podzielone, każda część będzie zawierała mniejszą, lecz dokładną wersję pierwotnego obrazu. Hologram posiada więc naturę „całości zawartej w każdej części”. To twierdzenie doprowadziło Bohma do innego sposobu pojmowania odkrycia Aspecta.

Superhologram

Prof. David Bohm uważa, iż subatomowe cząstki mogą pozostawać ze sobą we wzajemnym kontakcie niezależnie od dzielącej odległości, nie ze względu na to, iż wysyłają jakieś tajemnicze sygnały, lecz dlatego, że ich oddzielenie stanowi iluzję. Dowodzi on, iż na głębszym poziomie rzeczywistości te cząstki nie są indywidualnymi integralnościami, lecz stanowią jedną fundamentalną całość. Na głębszym poziomie rzeczywistości wszechświat stanowi rodzaj superhologramu, w którym przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość istnieją jednocześnie. Na podstawie wyników z przeprowadzonych symulacji komputerowych stwierdzono, że we wszechświecie istnieje minimum 12 wymiarów, w których rozgrywa się nasza rzeczywistość. Według coraz większej liczby naukowców potężne pola magnetyczne, takie jak np. czarne dziury, mogą wytworzyć tzw. szczeliny w czasie oraz przestrzeni a w związku z tym, możliwe będzie uruchomienie przejścia do równoległych wymiarów oraz hipotetycznie pozwolą one na podróże w czasie. Już w latach czterdziestych XX wieku podczas prac nad teorią względności Albert Einstein oraz Nathan Rosen opisali taki przypadek, który został nazwany mostem Einsteina-Rosena.

Aktualnym wydaje się być stwierdzenie, iż superhologram stanowi matrycę, która daje początek wszelkim zjawiskom we wszechświecie, zawiera cząstki elementarne ze wszystkimi możliwymi konfiguracjami znanej i nieznanej nam materii oraz energii, począwszy od kropli deszczu na promieniowaniu gamma skończywszy. Reasumując może być on postrzegany jako wielki kosmiczny magazyn absolutnie wszystkiego co nas otacza wraz z zapisem całej historii wszechświata, do której z pewnością będziemy mieli wcześniej czy później dostęp.

Holograficzna struktura mózgu

W latach 60-tych XX wieku prof. Karl H. Pribram napotkał koncepcję holografii i uświadomił sobie, iż znalazł, poszukiwane przez naukowców badających mózg wyjaśnienie. Pribram uważa, iż zapisy pamięciowe nie zostają zakodowane w poszczególnych neuronach lecz są zawarte w całościowych wzorcach impulsów nerwowych, które przebiegają przez cały mózg. Inaczej mówiąc uważa on, iż mózg sam w sobie jest hologramem. Naukowcy szacują, że ludzki mózg ma zdolność do zapamiętania około 10 bilionów bitów informacji podczas całego okresu życia. Odkryto także iż hologramy posiadają zdumiewającą zdolność gromadzenia informacji. Zmieniając kąt, pod którym wiązki promieni z dwóch laserów oddziałują na kawałek fotografii filmowej można otrzymać wiele różnych obrazów na tej samej powierzchni. Udowodniono, iż tylko jeden centymetr sześcienny filmu może zawierać miliony bitów informacji.

Ludzka zdolność do bardzo szybkiego przywoływania niezbędnych informacji z ogromnego magazynu pamięci jakim jest mózg, może stać się bardziej zrozumiała jeżeli przejmiemy założenie, że mózg działa zgodnie z holograficznymi zasadami. Do chwili obecnej nie wiemy jak informacje zawarte w naszym mózgu natychmiast się łączą ze wszystkimi pozostałymi częściami tworząc obraz. Dzieje się tak w procesie myślowym ale również wtedy gdy np. śpimy. Wszystkim nam znane są odkrycia, które przyśniły się naukowcom min. tablica Mendelejewa czy też model Bohra dotyczący atomu wodoru.

Paradygmat holograficzny

Według Pribrama hologram jest pewnego rodzaju soczewką, która potrafi przetworzyć oraz wyświetlić wydawałoby się bezsensowne i chaotyczne częstotliwości jako jeden spójny obraz. Uważa on, że w mózgu znajdują się pewnego rodzaju soczewki, które wykorzystując zasady holografii, przekształcają otrzymywane za pośrednictwem naszych zmysłów częstotliwości w jeden wewnętrzny i spójny świat percepcji. Najbardziej zdumiewający rezultat przynosi połączenie holograficznego modelu mózgu Pribrama z teorią Bohma.

Jeżeli nasz mózg jest hologramem i dokonuje jedynie selekcji spośród ogromnej liczby określonych częstotliwości, przy czym dodatkowo zachodzi matematyczna transformacja tych częstotliwości w percepcję sensoryczną – czym wtedy staje się obiektywna rzeczywistość?

Wniosek jest dosyć szokujący, a mianowicie rzeczywistość po prostu przestaje istnieć. Religie Wschodu od dawna utrzymywały, że materialny świat jest iluzją. Dlatego chociaż myślimy, że jesteśmy fizycznymi istotami, które poruszają się po fizycznym świecie, to wszystko wskazuje na to, że jest to tylko złudzenie, którego doświadczamy. Wyniki badań jasno pokazują, że jesteśmy jedynie odbiornikami, które unoszone są w niekończonym się morzu częstotliwości i poprzez swoje filtry doświadczamy otaczającej nas rzeczywistości. To, co z tego morza wydobywamy i przekształcamy w fizyczną rzeczywistość stanowi jedynie jeden kanał spośród wielu kanałów istniejących w super hologramie. Ten uderzający nowy obraz rzeczywistości, synteza poglądów Bohma oraz Pribrama, nazwany został paradygmatem holograficznym. Niewielka lecz ciągle rosnąca grupa naukowców uważa, iż może to być najbardziej precyzyjny model rzeczywistości, do którego dotarła współczesna nauka.

Wielu badaczy, włączając w to Bohma oraz Pribrama zauważa, iż sporo zjawisk parapsychologicznych staje się o wiele bardziej zrozumiałych, gdy zostają ujęte w terminach holograficznego paradygmatu. We wszechświecie, w którym każdy indywidualny mózg stanowi niepodzielną część większego hologramu i gdzie wszystko jest ze sobą całkowicie powiązane np. telepatia, może być rozumiana jako dotarcie do poziomu holograficznego.

Jak niedawno stwierdził jeden z twórców psychologii transpersonalnej Stanislav Grof, jeśli mózg stanowi część kontinuum, to może on kontaktować się z labiryntem, w którym jest połączony nie tylko z każdym innym umysłem lecz z każdym atomem, organizmem oraz rejonem ogromnej przestrzeni i czasu. Fakt, iż od czasu do czasu umysł człowieka jest zdolny na krótko wkraczać do tego labiryntu i uzyskiwać transpersonalne doświadczenia nie wydaje się być czymś dziwnym. W związku z tym zrozumiałym jest, że paradygmat holograficzny może mieć wpływ także na nauki ścisłe, takie jak np. biologia.

Świadomość stwarza mózg

Dr. Keith Floyd zauważył, że jeżeli konkretny charakter rzeczywistości stanowi jedynie holograficzną iluzję, to nie będzie prawdziwym stwierdzenie, iż mózg stanowi źródło świadomości. Wydaje się, że to raczej świadomość kształtuje i tworzy mózg, ciało oraz całe nasze fizyczne otoczenie. W związku z tym następuje bardzo istotna zmiana w sposobie postrzegania struktur biologicznych. Naukowcy zauważyli, że zarówno medycyna jak też rozumienie samego procesu uzdrawiania, może także być przetransformowana przez holograficzny paradygmat. A mianowicie jeśli założymy, że fizyczna struktura ciała być może stanowi projekcję holograficzną naszej świadomości, to wówczas automatycznie każdy z nas stanie się o wiele bardziej odpowiedzialny za swoje zdrowie (w porównaniu z tym, co mówi medycyna tradycyjna).

To, co obecnie uważane jest za cudowne uzdrowienie, być może spowodowane jest zmianami świadomości, która w efekcie przemienia hologram naszego ciała.

Podobnie nowe techniki uzdrawiania takie jak wizualizacje mogą działać w pozytywny sposób, ponieważ w holograficznym obszarze, nasze myśli i wyobrażenia są tak samo realne jak otaczająca nas rzeczywistość. Prawdopodobnie z bardzo dużą dokładnością holograficzny paradygmat pozwoli nam wyjaśnić oraz zrozumieć wizje i niewyjaśnione fizyczne doświadczenia rozgrywające się w innych rzeczywistościach lub tzw. światach równoległych.

Rzeczywistość uzgodniona

Biolog L. Watson w swojej książce „Dary Nieznanego”, opisuje spotkanie z indonezyjską szamanką, która podczas tańca rytualnego sprawiała znikanie oraz pojawianie się zagajnika drzew. Mało tego, robiła to wielokrotnie na oczach zebranego tłumu ludzi. Aktualnie brak jest naukowego wyjaśnienia takich oraz podobnych zjawisk chyba, że przyjmiemy paradygmat holograficzny i rozpatrzymy to jako projekcję holograficzną. Wszyscy zgadzamy się z tym, że coś jest lub czegoś nie ma, ponieważ nasza percepcja prawdopodobnie oparta jest o koncepcję rzeczywistości uzgodnionej. Wszystko wskazuje na to, że rzeczywistość uzgodniona jest tworzona oraz potwierdzana na poziomie ludzkiej podświadomości i nadświadomości, gdzie prawdopodobnie wszystkie nasze umysły są ze sobą połączone. Gdyby tak właśnie było, oznaczałoby to, że doznania i doświadczenia podobne do tych jakie były udziałem Watsona nie wydarzają się nam na co dzień tylko z powodu braku zaprogramowania naszych umysłów za pośrednictwem odpowiednich filtrów takich jak np. nasze przekonania.

Widzimy wyłącznie to, w co wierzymy.

Przyjmując założenie o holograficznej budowie wszechświata możemy stwierdzić, że nie istnieją żadne granice i dlatego możemy kształtować materię otaczającej nas rzeczywistości według własnych potrzeb. To co spostrzegamy jako rzeczywistość stanowi jedynie przysłowiowe tło, które na nas czeka. Możemy na nim namalować każdego rodzaju obraz, zaplanować i przeprowadzić dowolny scenariusz. Wszystko jest możliwe. Tylko od nas zależy co, kiedy i gdzie się wydarzy. Ale dlaczego tego nie robimy? Prawdopodobnie dlatego, że nikt nam o tym nie powiedział i nie pokazał jak to zrobić. Dlaczego niektóre osoby potrafią działać cuda? Może właśnie dlatego, że ktoś im pokazał jak to jest możliwe lub też posiadają oni wrodzoną zdolność nieulegania sugestiom innych osób twierdzących, że czegoś się nie da zrobić. W przyrodzie stałe są tylko prawa naturalne. Reszta praw jest wymyślona przez ludzi i tylko od nas zależy czy w nie uwierzymy. Są tysiące doniesień i świadectw ludzi np. obłożnie chorych, którzy cudem wyzdrowieli. Lekarze dawno z nich zrezygnowali ale oni wierzyli i właśnie ta wiara spowodowała uzdrowienie. Pamiętajmy, że według naszej wiary się stanie i dlatego nie musimy wierzyć w to co widzimy ale widzimy to, w co wierzymy.

Magia i cuda czyli rzeczy, których nie potrafimy racjonalnie wytłumaczyć są naszym wrodzonym prawem nie mniej czy bardziej cudownym niż nasza zdolność do tworzenia rzeczywistości kiedy śnimy. Nawet nasze najbardziej zasadnicze przekonania co do rzeczywistości, stają się podejrzane ponieważ – jak to podkreślił Pribram – nawet zdarzenia przypadkowe mogą być spostrzegane jako wynikające z holograficznych zasad i w ten sposób zdeterminowane. Synchroniczności czy znaczące koincydencje nagle nabierają sensu. Wszystkie zjawiska występujące w rzeczywistości mogą być spostrzegane jako metafory.

Nawet najbardziej przypadkowe wydarzenia mogą wyrażać pewną podstawową symetrię. Jeżeli nawet okaże się, iż holograficzny model nie dostarcza najlepszego wyjaśnienia natychmiastowej komunikacji, która zachodzi pomiędzy cząstkami elementarnymi, to jak to ujął Basil Hiley fizyk z Birkbeck College w Londynie – odkrycie Aspecta „wskazuje na to, iż musimy być przygotowani do rozważenia całkowicie nowego spojrzenia na rzeczywistość”.